Posle kraće i teške bolesti, usred grada zarobljenog virusom korone, preminuo je u sredu, 25. marta, pisac, publicista, teatarski poslenik Stanko Ž. Šajtinac. Bio je čestit čovek, osvešćeni građanin odan kulturi kao stvaralac, analitičar i posvećeni korisnik. Objavljivao je relativno sporo jer je promišljao dovoljno dugo da bi sve što dospe u javni prostor bilo autentično, kvalitetno i čitalački izazovno. Bio je složena ličnost, eruditno obrazovan, izuzetno upućen u svetsku i našu književnost. Stanko je bio miran čovek, specifičnog smisla za humor, osoba lišena potrebe da dominira. Čovek koji iz senke u svemu dobrom učestvuje.
Sticajem raznih okolnosti, ali ne slučajno, svoju poslednju knjigu je imenovao kao „Dnevnik melanholije”, čime je zapravo definisao, ali i obelodanio svoj literarni, ali i ljudski pogled na život i svet, naravno i kao umetniči kredo, do koga je došao, pre svega, životnim iskustvom. Zato je naš Stanko iz ovog sveta i veka, iz grada, Vojvodine i Srbije, pod opsadom zla, otišao ogrnut melanholijom koja boli, ali i uzdiže.
Stanko Šajtinac je rođen u Zrenjaninu 1952. godine. Diplomirao je svetsku književnost na Filološkom fakultetu Beogradskog univerziteta. Prozu, eseje, pozorišnu i likovnu kritiku, objavljuje od 1970. godine. Član je Društva književnika Vojvodine. Prevođen je na mađarski i slovački jezik. Iz bibliografije Stanka Šajtinca: „Orosinska dedovina” (pripovetka, sa grupom autora u zborniku Panorama mladih stvaralaca – Ulaznica, Zrenjanin, 1973); Juvenilna ekspozicija (drama, Pozorište mladih „Dramska radionica centar”, Zrenjanin, 1993); Rečnik zavičajne fantastike (eseji, „Prometej”, Novi Sad, 1998 – izborom iz knjige zastupljen je u Antologiji srpskog mikro-eseja XX veka, autora Zorana Bognara), Prokimenski putopisi (roman, „Službeni glasnik”, Beograd, 2013). Objavio je knjigu iz teatrologije, Narodno pozorište Toša Jovanović, 1946-2006” – monografija (2006) i publicistike: Vek organizovane brige o starim licima (2002).
Godine 2018. je u izdanju GNB ,,Žarko Zrenjanin” objavio knjigu proza „Dnevnik melanholije”. Neka to bude podsetnik da knjigu svakako pročitate. Stanko to zaslužuje, ljudski i umetnički. Zoran Slavić, književnik i književni kritičar
